EVENTUS STULTORUM MA-
gister.

TEmeritas stultitiam comitatur; citiusque inconsultum ho-
minem praecipitat in periculum, quàm animadvertat.[1] At
serae sunt hominum lamentationes, prorsusque vituperandae,
quas occupatas in iis lugendis cernimus, quae vitio suo & in-
considerantia contigerunt. Ita fit ut eventus sit stultorum ma-
gister, qui nunquam nisi icti sapiunt. Turpissimum est eum,
qui ad Rempublicam administrandam vocatur, temeritatis &
imprudentiae redargui. quae vitia sine magno periculo civita-
tis in eum qui magistratum gerit, non cadit: fitque saepius ut
imprudens non solùm suae fatuitatis, & inanimadvertentiae
poenas gerat, sed totam civitatem in commune trahat excidium.
Neque satis tutum est priusquam initium rectè considerave-
ris, de exitu consilium capere. Praeterita reprehendi possunt,
corrigi non possunt. Scitum est, periculum ex aliis facere, tibi
quod ex usu siet.[2] Sapienter cogitant, qui temporibus secundis
casus adversos formidant. Omnes, cùm secundae res sunt, tum
maximè secum meditari oportet quo pacto adversam aerum-
nam ferant. Serò sapiunt, qui imprudentia sua in pericu-
lum lapsi, poenitentia & dolore sese cruciant.
Stulti enim est dicere non
putabam.

EVENTUS STULTORUM MAGISTER.[5]

Accident is the master of fools

HAec decuit[6] primae tentare in flore iuventae,
Cùm tibi tot palmas detulit alta Croton.
Quae doceat serò, turpi discenda pudore,
Stultorum eventus multa magister habet.[7]

It was proper to attempt things like this in the flower of first youth, when lofty Croton bestowed so many palms on you. The outcome, teacher of the foolish, has many things to teach later on, which have to be learned with shaming disgrace.