NEC NIHIL NEC QUIDLIBET.

INterrogatus aliquando Philosophus quam Rempublicam
existimaret meliorem, respondit eam esse, in qua pietas, &
religionis cultus sanctissimè observaretur: legesque ita essent
consititutae, ut severitatem clementia moderaretur, & leniret:
eamque esse quam Aristocratiam vocant: in qua civitas regi-
tur sapientiorum & meliorum consilio & imperio. Quam au-
tem pessimam diceret. Respondit tyrannidem: quae unius so-
lius, ac malè instituti plerumque hominis arbitrio ducitur,
cuiusque conniventia & malo exemplo corrumpuntur civium
mores, & per omnem licentiam debacchati impunè quidlibet
patrant. Hac ratione arguit moderatione omnia gerenda esse.
Nam ut summum ius summa iniuria est: ubi nimia Principis
severitas, ibi quoque parùm amoris in subditis. ubi amor, ibi
fides. Ita etiam accidit, ut ubi nimia licentia permittitur, ibi
quoque genus omne vitiorum pullulet, & nascatur. Quapropter
ita legum veneranda maiestas, & severitas servanda est, ut sin-
gula peccata pro temporum, locorum, & personarum circum-
stantiis, admissorumque qualitate corrigantur: societatisque
humanae vincula retineantur in integrum: neque delinquen-
tium ratio veniae desperatione subvertatur; hypo-
crisisque vitiorum omnium mater
foveatur.

NEC NIHIL NEC QUIDLIBET.[2]

Neither nothing at all, nor everything you want

QUae nihil ignoscunt leges dic esse severas;
Et quae permittunt quidlibet, esse malas.
Sic par est rerum iustas moderentur habenas,
Ne quidvis populo sit, licitumve nihil.

Say that laws which forgive nothing are severe; and [laws] which allow anything are evil. It is right that they guide the just reins of events lest power should lie with the common people or lest nothing should be allowed.